-WELCOME.- BON JOUR-ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ.MARHABA

Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ,ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ,ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑΝ,EZΗΣΑΝ
ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓHΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ
ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΠΟΡΤ-ΣΑΙΔ,ΠΟΡΤ-ΦΟΥΑΝΤ,ΚΑΝΤΑΡΑ

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚ.ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ Η Παρασκευή, 19η Ιουνίου ε.ε., απετέλεσε την πρώτη ημέρα της ειρηνικής επισκέψεως του Μακ.Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμου στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Τον Μακ. κ. Ιερώνυμο και τους Σεβ.Μητροπολίτες Ιερισσού κ.Νικόδημο και Άρτης κ.Ιγνάτιο, υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ.Θεόδωρος Β΄ στο Ιδιαίτερο Πατριαρχικό Γραφείο, όπου εξέφρασε την μεγάλη Του χαρά για την επίσκεψη αυτή. Ο Μακ.Πατριάρχης απευθυνόμενος προς τον Μακ.Αρχιεπίσκοπο ανεφέρθη στην ανακαίνιση του Πατριαρχικού Μεγάρου, τονίζοντας «συνεχίζω Μακαριώτατε το έργο του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας Πέτρου». Αμέσως μετά ξενάγησε τον Μακ.Αρχιεπίσκοπο και την συνοδεία του στους χώρους του Πατριαρχείου, ως και στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη. Ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε τον θαυμασμό και ενθουσιασμό του, για το σημαντικό αυτό ανακαινιστικό έργο που επιτελείται στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Επίσης, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας και συνοδεία Του επισκέφθησαν τον Ιερό Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας, όπου την Κυριακή, 21 Ιουνίου, θα τελεσθή Πρωθιεραρχική Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας οι δύο Προκαθήμενοι ανεχώρησαν οδικώς για το Κάϊρο, όπου εκεί θα τους υποδεχθούν τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου.ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΚ.ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΟ ΚΑΪΡΟ Στο Καϊρο αφίχθη το απόγευμα της 19ης Ιουνίου ε.ε. ο Μακ.Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος καί η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’. Τους δύο Προκαθημένους υπεδεχθήσαν στην Πατριαρχική Επιτροπεία ο Πατριαρχικός Επίτροπος, Θεοφιλ. Επίσκοπος Νιτρίας κ.Νικόδημος και ο ιερός κλήρος της αιγυπτιακής πρωτεύουσας . Αμέσως μετέβησαν στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Νικολάου, εντός της Πατριαρχικής Επιτροπείας, όπου εκεί ο Μακ.Πατριάρχης απευθυνόμενος προς τον Μακ.Αρχιεπίσκοπο μεταξύ άλλων τόνισε «Μακαριώτατε, ο Ναός αυτός έχει εκατοντάδες χρόνια ιστορίας. Απετέλεσε την έδρα σειράς Πατριαρχών σε χρόνους χαλεπούς, οι οποίοι έχουν ενταφιαστεί κιόλας εδώ». Και συνέχισε «Επίσης σ΄ αυτήν εδώ την Αγία Τράπεζα, χειροτονήθηκε ο Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως». Από την πλευρά του ο Μακ.κ. Ιερώνυμος επεσήμανε «Μας εξέπληξε Μακαριώτατε, τόσο εμένα όσο και τους Άγιους Αρχιερείς, η περιποίηση όλων αυτών των κειμηλίων, τα οποία μαρτυρούν την δόξα του παρελθόντος?Πιστεύω πως αυτό είναι ένα μήνυμα στην σύγχρονη εποχή μας, όπου επικρατεί ο ατομισμός και το προσωπικό συμφέρον, όμως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγωνίζονται» συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος. Ακόμη ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας, ανέφερε: «Μακαριώτατε, για ακόμη μια φορά να σας ευχαριστήσουμε, μάλλον να μας επιτρέψετε να σας συγχαρούμε για όσα έχετε καταφέρει. Ταπεινά να ευχηθούμε ο Θεός να σας ενισχύει με πλούσιες ευλογίες, διότι δεν ξέρουμε τελικά πια θα είναι η τύχη και η πορεία αυτών των ανθρώπων. Αλλά όπως είπε και ο μακαριστός Πατριάρχης Παρθένιος , αυτό που περίπου ακούγεται έτσι απλά, ότι το μέλλον είναι στην Αφρική πλέον. Ευχόμαστε να δώσετε αυτή την μαρτυρία, όσο μπορείτε πιο ζωντανή». Στην συνέχεια η ΑΘΜ συνοδεύσε τον Αρχιεπίσκοπο στην ανακαινισμένη οικία του Αγίου Νεκταρίου, όπου εκεί ο κ.Ιερώνυμος συγκινημένος είδε από κοντά πολλά προσωπικά αντικείμενα του Αγίου, ενώ στην αίθουσα του θρόνου αντηλλάγησαν τα καθιερωμένα δώρα σε ανάμνηση της επισκέψεως του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Καϊρο. Την επομένη, 20η Ιουνίου ε.ε. οι Μακ. Πρωθιεράρχες επισκέφθησαν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Καϊρου και την Ιερά Πατριαρχική Μονή του Αγίου Γεωργίου Καϊρου, όπου εκεί ο Αρχιεπίσκοπος έτυχε θερμής υποδοχής από τον Πανοσιολ.Ηγούμενο Αρχιμ. Νήφωνα και τα νέα παιδιά της Ελληνικής παροικίας τα οποία τον υποδέχθηκαν χτυπώντας ρυθμικά τα τύμπανα. Εκεί ο κ. Ιερώνυμος κατευθύνθηκε στο Καθολικό του Αγίου Γεωργίου, και αφού προσκύνησε, ενημερώθηκε από τον Ηγούμενο Αρχιμανδρίτη Νήφωνα για την ιστορία της Μονής. Στην συνέχεια, επισκέφθηκε τους τάφους των Πατριαρχών όπου ετέλεσε ιερό τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Πατριάρχου Πέτρου Ζ’. Το μεσημέρι ο Εξοχ.Πρέσβης της Ελλάδος στην Αίγυπτο κ.Ιψάννης Αλέξιος Ζέπος παρέθεσε επίσημο γεύμα προς τιμήν του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Επίσης επίσημο δείπνο προς τιμήν της ΑΜ παρέθεσαν ο Εντιμ.Πρόεδρος κ.Χρήστος Καβαλής καί τά μέλη της Ελληνικής Κοινότητος Καΐρου. Κατά την διάρκεια της επισκέψεως στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα ο Πατριάρχης και ο Αρχιεπίσκοπος συζήτησαν θέματα που αφορούν την Εξωτερική Ιεραποστολή της Αφρικής. Τόσο ο Μακ.Πατριάρχης όσο και ο Σεβ.Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, ευχαρίστησαν τον κ.Ιερώνυμο για την βοήθεια που παρέχει η Εκκλησία της Ελλάδος στην εξωτερική ιεραποστολή, για την οποία ο Μακ.Αρχιεπίσκοπος είπε χαρακτηριστικά «πρέπει να βοηθήσουμε περισσότερο την ιεραποστολή της Αφρικής, η οποία κάνει σπουδαίο έργο στις δύσκολες αυτές ημέρες που διανύουμε».ΠΡΩΘΙΕΡΑΡΧΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Την Κυριακή, 21η Ιουνίου ε.ε., τελέσθηκε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας το Πρωθιεραρχικό Συλλείτουργο από την ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρο Β΄ και την ΑΜ τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ.Ιερώνυμο Β’. Στο Πρωθιεραρχικό Συλλείτουργο συμμετείχαν από την Εκκλησία της Ελλάδος, οι Σεβ. Μητροπολίτες Άρτης κ.Ιγνάτιος και Ιερισσού κ.Νικόδημος και από την Αλεξανδρινή Εκκλησία οι Σεβ.Μητροπολίτες Γέρων Αξώμης κ.Πέτρος, Κένυας κ.Μακάριος, Πηλουσίου κ.Καλλίνικος και Ερμουπόλεως κ.Νικόλαος, ως και οι Θεοφιλ.Επίσκοποι Μαρεώτιδος κ.Γαβριήλ και Κανώπου κ.Σπυρίδων. Παρέστησαν επίσης συμπροσευχόμενοι οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Νιτρίας κ. Νικόδημος και Νειλουπόλεως κ. Γεννάδιος. Τους εκκλησιαστικούςύμνους απέδωσαν ο Μουσικολ.Άρχων Πρωτοψάλτης του Θρόνου κ.Νικόλαος Κάτσικας και η αραβορθόδοξη χορωδία Καΐρου. Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας η ΑΘΜ προσεφώνησε τον Μακ.Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο λεγοντας μεταξύ άλλων: « Λίγες ημέρες έχουν περάσει από την μεγάλην και γενέθλιον ημέραν της Εκκλησίας μας την Πεντηκοστήν. Αισθανόμεθα έντονη την ζωντανήν και δροσιστικήν αύραν του Παναγίου Πνεύματος ως μίαν διαρκήν και ανακαινιστικήν παρουσίαν. Είναι η μόνιμος πλέον δια την βιοτήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας «Παρουσία» Εκείνου, ο Οποίος υπεσχέθη ότι θα επιστρέψει και θα μείνει κοντά μας, και θα καθοδηγεί μέσα εις τον χρόνον την πορείαν της Εκκλησίας, του ανθρώπου και του κόσμου ! Πόσο ευτυχείς και προνομιούχοι θα πρέπει να αισθανόμεθα μ’ αυτήν την συγκλονιστικήν παρουσίαν του Κυρίου ανάμεσά μας. «ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων» (Ματθ. 18, 20)?.Αυτή η επίσημος και ειρηνική (κατά την επικρατούσαν τάξιν και παράδοσιν) επίσκεψις της Μακαριότητός σας ως του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος, του Πρώτου τη τάξει και Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας αυτής, δίδει το στίγμα και την προοπτικήν της συνεχίσεως των αρίστων αδελφικών σχέσεων μεταξύ των Εκκλησιών μας και υπογραμμίζει συγχρόνως την μελλοντικήν συμπόρευσιν και αγαστήν συνεργασίαν ημών, εις θέματα ζωτικά, πανορθόδοξα, διαχριστιανικά κ.α. Το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας εγκαυχάται εν Κυρίω δια την δισχιλιετή παρουσίαν του. Άλλοτε ημέρες δόξης και μεγαλείων, άλλοτε πάλι επέτρεπε η πρόνοια του Θεού να υποστεί δοκιμασίες και ποικίλες ταλαιπωρίες. Αλλ’όμως έως σήμερα όλοι εμείς οι ταπεινοί διάκονοι του Παλαιφάτου Αλεξανδρινού Θρόνου του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, διατηρούμε αναμμένο το κανδήλι της πίστεως και της ζωής του, πορευόμενοι εν μέσω αντιξοοτήτων και αντικειμε- νικών δυσκολιών τις οποίες ενίοτε παραχωρεί ο Θεός». Και συνέχισε «Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, Μακαριώτατε, είναι η παρηγορία των Ελλήνων, που με μια κρυφήν ελπίδαν έφυγαν από την Πατρίδαν δια να εύρουν μίαν καλυτέραν τύχην τύχην. Οι καθημερινές μέριμνες της βιοπάλης, δεν επιτρέπουν πολλές φορές να ευρίσκωνται συγγενείς και φίλοι μαζί, αλλά όλοι συναντώνται εις τον ευλογημένον χώρον της Εκκλησίας και χαίρονται και αναζωπυρώνουν την αγάπην και την φιλίαν των. Και η Ορθόδοξος Εκκλησία εις την Αφρικήν με προσοχήν, με επίγνωσιν της αποστολής της και πολλήν αγάπην, με ευσυνειδησίαν, προσέχει το Ποίμνιόν της, διότι όλοι είναι μέλη του Σώματος του Χριστού, μέλη τίμια και ηγιασμένα».«Θεωρούμε επιτακτικό χρέος και ανάγκην εσωτερικήν να καταθέσωμε την μαρτυρίαν μας αυτήν δια την πολυσήμαντον βοήθειαν, υλικήν και ηθικήν της αδελφής Εκκλησίας της Ελλάδος δια των τιμίων προσευχών και της συγκαταθέσεώς σας Μακαριώτατε, αλλά και να εκφράσωμε την ευγνωμο- σύνην, την ευχαριστίαν και την αληθινήν ευαρέσκειαν του Δευτεροθρόνου Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας, δια τα όσα η Ελλαδική Εκκλησία ευγενώς, γενναιοφρόνως και φιλαδέλφως μας παρέχει. Είμεθα πεπεισμένοι ότι δι’ όλους αυτούς τους λόγους που προαναφέραμε Μακαριώτατε, η σπουδαία δι’ ημάς και την Αλεξανδρινήν Εκκλησίαν βοήθειά σας εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος, θα συνεχισθεί προς δόξαν και μόνον του Ονόματος του αγίου Θεού και του ιερού της Ιεραποστολής έργου, το οποίον Εκείνος καθοδηγεί και ευλογεί με την πλουσίαν χάριν Του! Η συνείδησις των μεγάλων ποιμαντικών υποχρεώσεων του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου μας υπαγορεύει να προστατεύει τα λογικά πρόβατα του Αρχιποίμενος Ιησού που ευρίσκονται διασκορπισμένα εις την ηλιόφωτον Αφρικήν και που προς χάριν αυτών έχυσε το πανάγιο αίμα Του» Ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών στην αντιφώνηση του, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Κύριο και πρωταρχικό γνώρισμα ενότητος είναι η κοινή μας πίστη, η πίστη των Αγίων Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας, ο ακρογωνιαίος λίθος που είναι ο Ιησούς Χριστός, το σώμα και το αίμα του οποίου έλαβαμε στο ευλαβικό αυτό συλλείτουργο και αποτελεί το θεμέλιο αλλά και την εγγύηση της διαχρονικής πορείας της Εκκλησίας μέσα στην ανθρώπινη και ιστορική έκφραση της. Συγκλονιστική και συνάμα ουσιαστική προβολή της κοινής μας εκκλησιολογικής παράδοσης είναι η μεταφορά της μυστηριακής αυτής ατμόσφαιρας στην καθημερινότητα εκάστου χριστιανού ανεξαρτήρως χρώματος, γλώσσας και πολιτισμού, είναι η λεγόμενη Λειτουργία μετά την Θεία Λειτουργία, η οντολογική δηλαδ΄γ έκφραση του μηνύματος του Λόγου του Θεού και η πραγμάτωση του σε έργα και πράξεις, σε ορατα σημεία της χάριτος του Σωτήρος Χριστού προς τους ανθρώπους. Με γνώμονα αυτές τις αρχές, αιώνες τώρα πορεύεται η Αφρικανική Εκκλησία, το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, αποδεικνύοντας μ΄ένα τρόπο τη συνάντηση αυτή του Θεού και ανθρώπου, μέσα από την ιεραποστολική πορεία που χαρακτηρίζει κάθε κληρικό της Αλεξανδρινής Εκκλησίας σε κάθε γωνία της προκλητικής και δυναμικής Αφρικανικής Ηπείρου». Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε: «Ξενίζει πολλούς Μακαριώτατε, το ποσοστό μείωσης των Χριστιανών στη Δύση και στις αναπτυγμένες βόρειες χώρες, ενώ αντιθέτως προξενεί θαυμασμό η αυξανόμενη διάδοση του Λόγου του Θεού στο φτωχό Νότο, στις λεγόμενες τρίτες χώρες που αναδεικνύονται σε περιβάλλον τεραστίων προκλήσεων για τον επαναπροσδιορισμό του Ιεραποστολικού μηνύματος». Κατακλείων ο κ.Ιερώνυμος σημείωσε «Ας παρακαλέσουμε άπαντες τον σαρκωμένο αυτόν Λόγο του Ιησού Χριστού να ενισχύει και να καθοδηγεί το μεγάλο όραμα που σας χαρακτηρίζει, Μακαριώτατε Άγιε αδελφέ, για την Αφρικανική γη, το όραμα για την ορθή διάδοση του Ευαγγελικού Λόγου, για την γνήσια μαρτυρία της εφαρμογής της Χριστιανικής πίστης στο πρόσωπο κάθε συνανθρώπου μας, σ΄ ένα όραμα που μετέχουμε εγκάρδια τόσο προσωπικώς, όσο και τα μέλη της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, που θεία χάριτι βρεθήκαμε τις ημέρες αυτές στην Αλεξανδρινή σας εκκλησιαστική οικογένεια». Επακολούθησε ανταλλαγή αναμνηστικών αρχιερατικών εγκολπίων και σταυρών μεταξύ των δύο Προκαθημένων, ως και προσφορά εγκολπίων προς τους παρισταμένους Αρχιερείς. Επίσης ο Πατριάρχης προσέφερε το έμβλημα του Αποστολικού Θρόνου προς τον Μακ.Αρχιεπίσκοπο, ενώ εκείνος προσέφερε πολύτιμα εκκλησιαστικά σκεύη στον περίβλεπτο Καθεδρικό Ναό και επιστήθιο σταυρό στον Προϊστάμενο αυτού Αρχιμ.κ.Παντελεήμονα Αράθυμο. Στην συνέχεια στην Αίθουσα του Θρόνου του παρακειμένου Πατριαρχικού Μεγάρου η ΑΘΜ ετίμησε τον Μακ.Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος με την ανώτατη τιμητική διάκριση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, τον Μεγαλόσταυρο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου. Ο Πατριάρχης κατά την περικόσμηση προσεφώνησε τον Αρχιεπίσκοπο ως εξής: «Μακαριώτατε, οι προκάτοχοι μου Μελέτιος Πηγάς και Κύριλλος Λούκαρης εθέσπισαν τις ανώτατες τιμητικές διακρίσεις τις οποίες αναβίωσε ο μακαριστός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης? Δεχθείτε την ανώτατη τιμητική διάκριση ως ορατή ευλογία του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, ιδρυτού και προστάτου του Πατριαρχείου μας, και πάντοτε να προσεύχεστε για το Πατριαρχείο μας και το ιερό έργο της Ιεραποστολής. Δεχθείτε επίσης την τιμητική αυτή διάκριση ως ευλογία για την Αποστολική Εκκλησία της Ελλάδος, και της μητέρας Πατρίδας». Από την πλευρά του ο Μακ.κ.Ιερώνυμος, ευχαρίστησε τον Πατριάρχη και αναφέρθηκε στα χαρίσματα και τα τάλαντα των προκατόχων του Πατριαρχών, οι οποίοι με τα χαρίσματα τους υπηρέτησαν και προσέφεραν πολλά στον Πατριαρχικό Θρόνο. Να αναφερθεί πως η ΑΘΜ ετίμησε αναλόγως και τα Μέλη της συνοδείας του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Ο Πατριάρχης ετίμησε ακόμη τον παριστάμενο Εξοχ. Υφυπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος κ.Θεόδωρο Κασσίμη με τον Μεγαλόσταυρο του Φοίνικα, για την προσφορά του στην Αλεξανδρινή Εκκλησία, ζητώντας του να μεταφέρει τις θερμές ευχαριστίες της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων προς τον Εξοχ. Πρωθυπουργό κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή, για την στήριξη της ελληνικής κυβερνήσεως. Τέλος, προσέφερε αναμνηστικό τιμητικό δώρο και στον Διευθύνοντα του Εκκλησιαστικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Ρομφαία» κ.Αιμίλιο Πολυγένη. Ακολούθως ο Σεπτός Προκαθήμενος του Θρόνου του Αγίου Μάρκου παρέθεσε επίσημο γεύμα προς τιμήν του Μακ.Αρχιεπισκόπου κ.Ιερωνύμου στην Μεγάλη Πατριαρχική Τράπεζα. Τις εκδηλώσεις ετίμησαν με την παρουσία τους ο Εξοχ.Υφυπουργός Εξωτερικών κ.Θεόδωρος Κασσίμης, Εξοχ.Κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας κ.Άμπντελ Λαμπίμπ ,στο πρόσωπο του οποίου ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας ευχαρίστησε τον Εξοχ.Πρόεδρο της Αιγύπτου κ.Χόσνι Μουμπάρακ για την συναρωγή και προστασία που παρέχει στο Πρεσβυγενές Πατριαρχείο, οι Εξοχ. Πρέσβεις της Ελλάδος και της Κύπρου στην Αίγυπτο κ.Ιωάννης Αλέξιος Ζέπος και κ.Κωνσταντίνος Λεοντίου αντιστοίχως, ο Εντιμ. Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Γεώργιος Διακοφωτάκης, ο Εντιμ.Πρόξενος της Ρωσίας, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Στέφανος Ταμβάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ.Ιωάννης Σιόκας, εκπρόσωποι παροικιακών φορέων και σύσσωμη η ελληνική ομογένεια, ως και η αραβορθόδοξη κοινότητα, που επεφύλαξαν θερμή υποδοχή στον Μακ.κ.Ιερώνυμο. Τέλος, το βράδυ της ιδίας ημέρας, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών υποδέχθη επισήμως η ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας, με δεξίωση που προσέφερε η Ελληνική Κοινότητα της Μεγάλης Πόλεως.
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

SONGS THAT TRAVEL YOU IN OLD MEMORIES (CASINO PALACE,CABANO)

center>


MusicPlaylistRingtones
Create a playlist at MixPod.com

Egypt 1956 War Relations between Nasser and the West reached a crisis over plans to finance the Aswan High Dam. Construction of the dam was one of the earliest decisions of the Free Officers. It would increase both electrical generating power and irrigated land area. It would serve industry and agriculture and symbolize the new Egypt. The United States agreed to give Egypt an unconditional loan of US$56 million, and Britain agreed to lend Egypt US$14. The British loan was contingent on the American loan. The World Bank also agreed to lend Egypt an additional US$200 million. The World Bank loan stipulated that Egypt's budget be supervised by World Bank officials. To Nasser these conditions were insulting and were reminiscent of Europe's control over Egypt's finances in the 1870s. While Nasser admitted to doubts about the West's sincerity, the United States became incensed over Egypt's decision to recognize communist China. Meanwhile, the Soviet Union was offering aid to Egypt in several forms, including a loan to finance the Aswan High Dam. Then, on July 19, the United States withdrew its loan offer, and Britain and the World Bank followed suit. Nasser was returning to Cairo from a meeting with President Tito and Prime Minister Nehru when he heard the news. He was furious and decided to retaliate with an action that shocked the West and made him the hero of the Arabs. On July 26, 1956, the fourth anniversary of King Faruk's exile, Nasser appeared in Muhammad Ali Square in Alexandria where twenty months earlier an assassin had attempted to kill him. An immense crowd gathered, and he began a three-hour speech from a few notes jotted on the back of an envelope. When Nasser said the code word, "de Lesseps," it was the signal for engineer Mahmud Yunis to begin the takeover of the Suez Canal. The canal's owner was the Suez Canal Company, an international company with headquarters in Paris. Anthony Eden, then British prime minister, called the nationalization of the canal "theft," and United States secretary of state Dulles said Nasser would have to be made to "disgorge" it. The French and British depended heavily on the canal for transporting oil supplies, and they felt that Nasser had become a threat to their remaining interests in the Middle East and Africa. Eden wanted to launch a military action immediately but was informed that Britain was not in a position to do so. Both France and Britain froze Egyptian assets in their countries and increased their military preparedness in the eastern Mediterranean. Egypt promised to compensate the stockholders of the Suez Canal Company and to guarantee right of access to all ships, so it was difficult for the French and British to rally international support to regain the canal by force. The Soviet Union, its East European allies, and Third World countries generally supported Egypt. The United States moved farther away from Britain and stated that while it opposed the nationalization of the canal, it was against the use of force. What followed was the invasion of Egypt by Britain, France, and Israel, an action known as the Tripartite Invasion or the 1956 War. Whereas the truth about the invasion eventually became known, at the time the Conservative government in London denied that it used Israel as an excuse for attacking Egypt. Eden, who had an intense personal dislike for Nasser, concealed the cooperation with Israel from his colleagues, British diplomats, and the United States. The plan, which was supposed to enable Britain and France to gain physical control of the canal, called for Israel to attack across the Sinai Desert. When Israel neared the canal, Britain and France would issue an ultimatum for an Egyptian and Israeli withdrawal from both sides of the canal. An Anglo-French force would then occupy the canal to prevent further fighting and to keep it open to shipping. Israeli prime minister David Ben-Gurion agreed to the plan but informed Britain that Israel would not attack unless Britain and France first destroyed the Egyptian air force. On October 28, Israeli troops crossed the frontier into the Sinai Peninsula (also seen as Sinai), allegedly to destroy the bases of Egyptian commandos. The first sign of collusion between Israel and Britain and France came on the same day when the Anglo-French ultimatum was handed to Egypt and Israel before Israel had even reached the canal. British bombing destroyed the Egyptian air force, and British and French paratroopers were dropped over Port Said and Port Fuad. The Egyptians put up fierce resistance. Ships were sunk in the canal to prevent transit. In the battle for Port Said, about 2,700 Egyptian civilians and soldiers were killed or wounded. Although it was invaded and occupied for a time, Egypt can claim to have emerged the victor. There was almost universal condemnation of the Tripartite Invasion. The Soviet Union threatened Britain and France with a rocket attack if they did not withdraw. The United States, angered because it had not been informed by its allies of the invasion, realized it could not allow the Soviet Union to appear as the champion of the Third World against Western imperialism. Thus, the United States put pressure on the British and French to withdraw. Faced with almost total opposition to the invasion, the anger of the United States, and the threat of the collapse of the pound sterling, the British agreed to withdraw. Severely condemned, Britain and France accepted a cease-fire on November 6, as their troops were poised to advance the length of the canal. The final evacuation took place on December 22. Israel, which occupied all of Sinai, was reluctant to withdraw. President Dwight D. Eisenhower of the United States placed great pressure on Israel to give up all its territorial acquisitions and even threatened sanctions. The Israelis did withdraw from Sinai, but they carried out a scorched earth policy, destroying roads, railroads, and military installations as they went. A United Nations Emergency Force (UNEF) was established and began arriving in Egypt on November 21. The troops were stationed on the Egyptian side of the Egyptian-Israeli border as well as along the eastern coast of Sinai. Israel refused to allow UN troops on its territory. The UN troops were stationed on the Gulf of Aqaba to ensure the free passage of Israeli shipping to Elat. The troops remained in Egypt until 1967, when their removal contributed to the outbreak of the June 1967 War. Egypt reopened the canal to shipping in April and ran it smoothly. It was open to all ships except those of Israel, and it remained open until the June 1967 War (Arab-Israeli war, also known as the Six-Day War). Diplomatic relations between Egypt and Britain were not restored until 1969. Nasser had won a significant victory. The immediate effect was that Britain and France were finally out of Egypt. Nasser went on to nationalize all other British and French assets in Egypt. The Egyptians now had full control of the canal and its revenues. The Suez crisis also made Nasser the hero of the Arab world, a man who had stood up to Western imperialism and had prevailed.